Με αφορμή την εργασία που μας έχει ανατεθεί από την καθηγήτρια μας, έχουμε δημιουργήσει αυτό το blog και έχουμε αναρτήσει εργασίες που έχουμε κάνει εμείς οι ίδιοι.

 Η εργασία μας χωρίζεται σε 3 μέρη ως εξής :

1. Οι μικροοργανισμοί στη φύση και η δράση τους.
2. Oι μικροοργανισμοί στην καθημερινή μας ζωή

• Παραγωγή ψωμιού, κρασιού και μπύρας
• Παραγωγή γαλακτοκομικών προϊόντων
• Τεχνικές συντήρησης τροφίμων για την παραγωγή παραδοσιακών εδεσμάτων με τη χρήση:

            i. Αλατιού

            ii. Ξυδιού

            iii.Λίπους

            iv.Ζαχαρης
     3.  Σύγχρονες εφαρμογές της Βιοτεχνολογίας:

• Στην ιατρική και φαρμακευτική
• Στη βιομηχανία
• Στη γεωργία και κτηνοτροφία
• Στο περιβάλλον

Μέρος 1

Οι μικροοργανισμοί στην φύση και η δράση τους

Μικροοργανισμοί  χαρακτηρίζονται εκείνοι οι  οργανισμοί που δεν μπορούμε να τους δούμε με 

γυμνό μάτι. Πολλοί μικροοργανισμοί περνούν όλη τη ζωή τους στο φυσικό περιβάλλον.Άλλοι, προκειμένου να επιβιώσουν και να αναπαραχθούν, παίρνουν  ένα μέρος ή ολόκληρη τη ζωή τους στο εσωτερικό κάποιου άλλου οργανισμού.

Οι περισσότεροι μικροοργανισμοί όχι μόνο δεν είναι βλαβεροί για τον άνθρωπο , αλλά αντίθετα είναι χρήσιμοι ή και απαραίτητοι καθώς συμμετέχουν σε σημαντικές διεργασίες ή  χρησιμοποιούνται από τον άνθρωπο για παραγωγή ουσιών χρήσιμων σε διάφορους τομείς.

Οι παθογόνοι μικροοργανισμοί μπορεί να είναι ευκαρυωτικοί, προκαρυωτικοί ή ιοί. Στους ευκαριωτικούς (με διαφοροποιημένο πυρήνα) ανήκουν τα πρωτόζωα και οι μύκητες, ενώ στους προκαρυωτικούς (χωρίς διαφοροποιημένο πυρήνα) τα βακτήρια. Οι ιοί αποτελούν ακυτταρικές, μη αυτοτελείς μορφές ζωής.

Ευκαρυωτικοί οργανισμοί

Πρωτόζωα: Τα πρωτόζωα είναι μονοκύτταροι ευκαρυωτικοί οργανισμοί. Τα περισσότερα αναπαράγονται μονογονικά με διχοτόμηση. Κινούνται είτε σχηματίζοντας ψευδοπόδια  είτε με τις βλεφαρίδες ή τα μαστίγια που διαθέτουν.

Μύκητες: Οι μύκητες είναι ευκαρυωτικοί μονοκύτταροι ή πολυκύτταροι οργανισμοί. Οι περισσότεροι μύκητες αποτελούνται από απλούστερες νηματοειδείς δομές, τις υφές.

Προκαρυωτικοί οργανισμοί  

Βακτήρια: Τα βακτήρια είναι προκαρυωτικοί οργανισμοί που συνήθως σχηματίζουν αθροίσματα, τις αποικίες. Το σχήμα τους μπορεί να είναι ελικοειδές, σφαιρικό  ή ραβδοειδές. Αναπαράγονται μονογονικά με απλή διχοτόμηση. Η αναπαραγωγή τους διαρκεί μικρό χρονικό διάστημα. 

Ιοί:Οι ιοί ως προς το είδος του ξενιστή που προσβάλλουν, διακρίνονται σε ιούς βακτηρίων, ιούς φυτών και ιούς ζώων, ενώ αποτελούν υποχρεωτικά ενδοκυτταρικά παράσιτα.

Εργασία από: Ραφαέλλα Κωνσταντίνου

Μέρος 2α

Οι μικροοργανισμοί στην καθημερινή μας ζωή

Η χρήση τους στην παραγωγή ψωμιού, κρασιού και μπύρας

Στην φύση υπάρχουν πολύ ωφέλιµοι, βλαβεροί και ουδέτεροι οργανισµοί που χρησιµοποιούνται εδώ
και χιλιάδες χρόνια για την κατασκευή διαφόρων χρήσιµων προϊόντων όπως το Ψωµί, κρασί και
η μπύρα. Αυτοί οι µικροοργανισµοί αξιοποιούνται για το όφελος της υγείας µας, του
περιβάλλοντος, βιοµηχανίας και της γεωρνίας-κτηνοτροφίας Χρησιµοποιούνται στην καθηµερινή µας
ζωή όπως για τον καθαρισµό του σπιτιού και κατασκευή συσκευών απορρυπαντικών Φιλικών προς το
περιβάλλον και στον χρήστη. Αυτοί οι ενεργοί µικροοργανισµοί έχουν πολλές εφαρµογές σε πολλούς
τοµείς στην ανθρώπινη δραστηριότητα.
Οι ενεργοί µικροοργανισµοί είναι ένα µείγµα από 82 επιλεγµένους µικροοργανισµούς που σκοπός τους είναι να δρουν ευεργετικά, µερικοί από αυτούς τους µικροοργανισµούς είναι:

• Τα Βακτήρια µανιάς: όπου χρησιµοποιούνται για την παραγωγή Ψωµιού, µπίρας και κρασιού. Τα βακτήρια της µαγιάς προκαλούν την ζύµωση οργανικής ύλης και παράγουν βιταµίνες και αµινοξέα

.

• τα Βακτήρια γαλακτικού οξέος: χρησιµοποιούνται στην παραγωγή γιαουρτιού και συντηρηµένων λαχανικών (τουρσί, ξινό λάχανο).

• Τα Βακτήρια Φωτοσύνθεσης: αυτοί οι µικροοργανισµοί βοηθούν πολύ στην διατήρηση της ισορροπίας µεταξύ των χρήσιµων οργανισµών και επιτρέπουν σε όλους να συνεργάζονται. 

Εργασία απο: Φίλιππο Κόσιη

Μέρος 2β

Οι μικροοργανισμοί στην καθημερινή μας ζωή

Η χρήση τους στα γαλακτοκομικά προϊόντα 

Από τα παλιά χρόνια οι μικροοργανισμοί χρησιμοποιούνται για την παραγωγή γαλακτοκομικών προϊόντων. Αυτοί οι μικροοργανισμοί μας είναι πολύ ωφέλιμοι για την υγεία των ανθρώπων, για την γεωργία και για την βιομηχανία.Τα προβιοτικά είναι ένας κύριος μικροοργανισμός που βοηθά στην βελτίωση της υγείας, πιστεύεται, πάντως, ότι η λειτουργία των 

προβιοτικών γίνεται μέσω της βελτίωσης του ανοσοποιητικού 

συστήματος, γι' αυτό η κατανάλωση τους θεωρείται ωφέλιμη.

 Η γιαούρτη

Η γιαούρτη είναι ένα γαλακτοκομικό προϊόν που παράγεται ύστερα από ζύμωση του γάλακτος με ειδικά οξυγαλακτικά βακτήρια. Τα βακτήρια αυτά είναι ένας συνδυασμός γαλακτικού βακίλλου (Lactobacillus bulgaricus) και ενός γαλακτικού στρεπτοκόκκου (Streptococcus thermophilus),τα οποία δρώντας από κοινού προκαλούν την πήξη του γάλακτος και διαμορφώνουν τα ιδιαίτερα γευστικά χαρακτηριστικά της γιαούρτης.

Προβιοτικά

Tι είναι: Σύμφωνα με τον ορισμό της Παγκόσμιας Oργάνωσης Yγείας, «Προβιοτικά (probiotics) είναι τα ζωντανά μικρόβια, που όταν καταναλωθούν σε επαρκή ποσότητα, έχουν οφέλη για την υγεία και για την αντιμετώπιση ορισμένων παθήσεων».

Ποια είναι τα είδη: Yπάρχουν δύο κατηγορίες προβιοτικών μικροοργανισμών (μικροβίων), το γένος Bifidobacterium και το γένος Lactobacillus, τα οποία έχουν πολλά υποείδη. 

 
Πού βρίσκονται: •Πάνω από 400 είδη μικροοργανισμών βρίσκονται στην εντερική χλωρίδα του ανθρώπου. •«Kαλά» μικρόβια υπάρχουν και σε τρόφιμα που έχουν υποστεί ζύμωση, όπως το γιαούρτι και το ξινόγαλα (στα τρόφιμα συναντάμε περισσότερο οξυγαλακτικά βακτήρια, που ανήκουν στο γένος των λακτοβακίλων). 

Tι είναι τα προβιοτικά προϊόντα: Tα τελευταία χρόνια οι εταιρείες γαλακτοκομικών δημιούργησαν τα προβιοτικά προϊόντα, στα οποία πρόσθεσαν (στους ήδη υπάρχοντες «καλούς» μικροοργανισμούς) μεγαλύτερο ποσοστό ζωντανών μικροβίων, ώστε να αυξάνεται η ωφελιμότητά τους.

Εργασία απο:    Θεόδορο Πατριώτη
Γιώργο Παπαβαρνάβα

Μέρος 2γ

Οι μικροοργανισμοί στην καθημερινή μας ζωή

Τεχνικές συντήρησης τροφίμων για την παραγωγή παραδοσιακών εδεσμάτων

Αυτό το μέρος της εργασίας συγκεντρώνεται στην συντήρηση προϊόντων.

 Τα τρόφιμα μπορούν να διατηρηθούν, χωρίς τη βοήθεια συνθετικών ενώσεων. Παρακάτω, αναφέρονται οι κυριότερες μέθοδοι συντήρησης των τροφίμων.

Συντήρηση σε αλάτι.

Αποτελεί μία απ’ τις αρχαιότερες γνωστές μεθόδους συντήρησης που χρησιμοποιείται εδώ και χιλιάδες χρόνια που μπορεί να εφαρμοσθεί μόνη της ή και σε συνδυασμό μ’ άλλες. Προστίθεται αλάτι σε ποσοστό 10% - 20% επί του βάρους του τροφίμου προς συντήρηση. Χρησιμοποιείται κυρίως σε αλλαντικά, ψάρια και κάποια λαχανικά. Η συντήρηση αυτή βασίζεται στην καταστροφή των μικροοργανισμών εξ αιτίας του αλατιού.

Το αλάτισμα μπορεί να γίνει κατά δύο τρόπους:

1) Με προσθήκη αλατιού, όπως γίνεται με τα ψάρια (ρέγκες, βακαλάοι, σαρδέλες).

2)  Με βύθιση του τροφίμου σε άλμη (σαλαμούρα ), όπως γίνεται με τις ελιές,  τα κληματόφυλλα,κ.ά.\

Συντήρηση σε ζάχαρη

 Μέθοδος που χρησιμοποιείται για τη συντήρηση φρούτων (κυρίως μαρμελάδες και γλυκά κουταλιού). Βασίζεται στις μεγάλες συγκεντρώσεις της σακχαρόζης (μπορεί να φθάσει μέχρι 50% - 60% επί του βάρους.

Συντήρηση σε λάδι ή ζωικό λίπος

 Παλιά μέθοδος, βάσει της οποίας τα τρόφιμα καλύπτονται από το λάδι. Με τον τρόπο αυτό δεν έρχονται σε επαφή με το οξυγόνο της ατμόσφαιρας και εμποδίζεται έτσι η ανάπτυξη των μικροοργανισμών. Χρησιμοποιείται κυρίως για τη συντήρηση λαχανικών αλλά και για κρέας ή ψάρι.

Συντήρηση σε αλκοόλ

 Τα τρόφιμα καλύπτονται με αλκοόλ και εμποδίζεται έτσι η ανάπτυξη των μικροοργανισμών. Χρησιμοποιείται για τη συντήρηση κάποιων φρούτων.

Συντήρηση σε ξίδι και σε όξινα διαλύματα 

 Παλιά μέθοδος, βάσει της οποίας τα τρόφιμα καλύπτονται με ξίδι. Με τον τρόπο αυτό, δημιουργείται περιβάλλον ακατάλληλο για την ανάπτυξη των μικροοργανισμών. Συχνά χρησιμοποιείται και αλάτι.Οι  χαμηλές τιμές Ph εξασφαλίζουν ένα περιβάλλον αφιλόξενο για την πληθώρα των μικροοργανισμών κι έτσι επιτυγχάνεται η συντήρηση των τροφίμων όχι όμως για μεγάλο χρονικό διάστημα. Χρησιμοποιείται για λαχανικά και για ψάρια.

Συντήρηση με κονσερβοποίηση.

Κονσερβοποίηση λέγεται η διαδικασία προφύλαξης των διάφορων τροφών απ' τη σήψη και η φύλαξή τους για μεγάλο χρονικό διάστημα. Πρόκειται για μία μέθοδο πού χρησιμοποιείται ευρύτατα. Συνίσταται στη θέρμανση τροφίμων μέσα σε κλειστά δοχεία με σκοπό αφ’ ενός την καταστροφή των μικροοργανισμών που θα μπορούσαν να προκαλέσουν αλλοιώσεις ή και να θέσουν σε κίνδυνο την υγεία των καταναλωτών και αφ’ ετέρου τη διαφύλαξη των τροφίμων από μία νέα μόλυνσή τους, όπως και από την επίδραση του αέρα.

Η κονσερβοποίηση γίνεται με πολλούς τρόπους:

• Με την απομάκρυνση των μικροβίων από τις τροφές, που πετυχαίνεται με την καθαριότητα του χώρου, των διάφορων εργαλείων, του αέρα, του νερού, των πρώτων υλών.

• Με την κατευθείαν αδρανοποίηση των μικροβίων, που μπορεί να γίνει με

• τη φωτιά

• τον ιονισμό

• τους υπέρηχους

• το καθαρό οξυγόνο

• ιόντα αργύρου.

• Με την έμμεση αδρανοποίηση, που μπορεί να γίνει με την προσθήκη ζάχαρης, με την αποξήρανση στον ήλιο, με το κοινό αλάτι, με την ψύξη, που όλο και περισσότερο αντικαθιστά όλους τους άλλους τρόπους, με κάπνισμα, με αλκοόλ και, τελευταία, με διάφορα αντιβιοτικά.

Σήμερα η κονσερβοποίηση των τροφίμων αποτελεί το βασικό μέλημα της ανθρωπότητας κι έχει αναπτυχθεί σ' όλο τον κόσμο μια τεράστια βιομηχανία.. Με την κονσερβοποίηση των τροφίμων αποφεύγεται η καταστροφή τους και πετυχαίνεται η διατήρησή τους για μεγάλο χρονικό διάστημα. Βασική προϋπόθεση όμως είναι να γίνεται με φυσικά μέσα.

Οι διάφοροι μικροοργανισμοί δεν παρουσιάζουν την ίδια αντοχή απέναντι στη θερμότητα. Η βλαστητική τους μορφή, δηλαδή η μορφή με την οποία εμφανίζονται οι μικροοργανισμοί κάτω από φυσιολογικές συνθήκες, είναι πιο ευαίσθητη απ’ τα σπόρια. Η πρώτη καταστρέφεται σε θερμοκρασίες χαμηλότερες των 100 ^ο  C, ενώ τα σπόρια σε πολύ ανώτερες των 100 ^ο C. Επιδιώκεται πάντως η χρησιμοποίηση των χαμηλότερων θερμοκρασιών, όσο αυτό είναι δυνατόν, και τον μικρότερο χρόνο θέρμανσης, ώστε να μην έχουμε μεγάλες αλλοιώσεις των συστατικών τους.

Η κονσερβοποίηση φαίνεται ότι είναι η πιο ασφαλής και επιστημονικά τεκμηριωμένη μέθοδος διατήρησης τροφών. Η χρήση της θερμότητας, όπως και στο μαγείρεμα (βράσιμο, ψήσιμο), έτσι και στην κονσερβοποίηση καταστρέφει όλους τους μικροοργανισμούς που αλλοιώνουν την τροφή ή μπορούν να προκαλέσουν τροφικές διαταραχές στον οργανισμό. Η διαδικασία θερμικής επεξεργασίας (αποστείρωση) των κονσερβών προκύπτει εντός της κονσέρβας καθώς η τροφή θερμαίνεται σε πολύ υψηλούς βαθμούς. Έτσι δεν χρησιμοποιούνται αλλά και ούτε χρειάζονται συντηρητικά. Επιπλέον ο αεροστεγής τρόπος κλεισίματος της κονσέρβας εξασφαλίζει την απουσία αέρα μέσα στο δοχείο, γεγονός που σημαίνει ότι δεν υπάρχουν οι συνθήκες περιβάλλοντος για να αναπτυχθούν μικρόβια μέσα σε αυτήν, ή να αλλοιώσουν το προϊόν.

Εργασία απο:                 Στέλιο Ηλία

Γιώργο Παπαβαρνάβα

Μέρος 3

Σύγχρονες εφαρμογές της βιοτεχνολογίας

Ιατρική

Η Βιοτεχνολογία έχει συμβάλει αποτελεσματικά σε τρεις βασικούς στόχους της Ιατρικής, που είναι η έγκαιρη διάγνωση μιας ασθένειας, η πρόληψη και η αποτελεσματική θεραπεία της. 

Η έγκαιρη διάγνωση μιας ασθένειας απαιτεί την ανάπτυξη ευαίσθητων τεχνικών που μπορούν να εντοπίσουν την ασθένεια στα αρχικά της στάδια, πριν να εμφανιστούν τα συμπτώματά της στον οργανισμό, να ανιχνεύσουν κάποια μόλυνση από παθογόνους οργανισμούς ή να διαπιστώσουν την ύπαρξη κάποιας κληρονομικής ασθένειας. 

Η πρόληψη σοβαρών ασθενειών όπως η ηπατίτιδα Β, η πολιομυελίτιδα και η φυματίωση χρειάζεται πιο εξελιγμένα, επαρκώς ασφαλή αλλά και οικονομικά προσιτά εμβόλια. Επίσης η ανάπτυξη εμβολίων για την πρόληψη ασθενειών όπως το AIDS, η μηνιγγίτιδα και ο καρκίνος είναι πλέον επιτακτική ανάγκη. 

Η αποτελεσματική θεραπεία προϋποθέτει την κατανόηση των βιοχημικών μηχανισμών και του γενετικού υπόβαθρου της ασθένειας, για να εφαρμοστεί η κατάλληλη θεραπεία είτε με φαρμακευτική αγωγή είτε ακόμη και με «γενετική διόρθωση» της βλάβης

Βιομηχανία

Οι μικροοργανισμοί βρίσκουν μεγάλη εφαρμογή στη βιομηχανία όπου χρησιμοποιούνται σε ευρεία κλίμακα για να παράγουν προϊόντα εμπορικής αξίας. Στις παλαιότερες εφαρμογές περιλαμβάνεται η παραγωγή μπίρας και κρασιού με αλκοολική ζύμωση. Ακολούθησε η παραγωγή φαρμακευτικών προϊόντων, αντιβιοτικών, ενζύμων και άλλων χημικών ουσιών. Σε όλες αυτές τις διαδικασίες γινόταν προσπάθεια να παραχθεί το προϊόν που ενδιαφέρει σε μεγάλη ποσότητα, δηλαδή να υπάρχει υψηλή απόδοση.

Αυτό γινόταν με δύο μεθόδους:

• Τη γενετική βελτίωση των οργανισμών με παραδοσιακό τρόπο (επιλογή στελεχών με υψηλή απόδοση και διασταυρώσεις).

• Τη βελτιστοποίηση της διαδικασίας που ακολουθείται για την παραγωγή του προϊόντος.

Σήμερα η Βιοτεχνολογία έρχεται να συμβάλει στις παραδοσιακές μεθόδους. Έτσι με την τεχνολογία του ανασυνδυασμένου DNA δημιουργήθηκαν γενετικά τροποποιημένοι μικροοργανισμοί που παράγουν προϊόντα με βελτιωμένες ιδιότητες

Γεωργία   

Όπως συμβαίνει με κάθε κυριαρχία, έτσι και στην περίπτωση της βιοτεχνολογίας χρειάζεται μια ηθική βάση για την δικαιολόγήση της. Έτσι, αυτά που παρουσιάζει η επιστήμη της βιοτεχνολογίας και οι υποστηριχτές της (εταιρείες, πολιτικοί, επιστήμονες δημοσιογράφοι κλπ.) ως οφέλη από τους γ.τ.ο., συνοψίζονται στα εξής:

      Μείωση της χρήσης ζιζανιοκτόνων – εντομοκτόνων

Ωστόσο, μετά από έρευνες που έγιναν στις ΗΠΑ σε μεταλλαγμένες καλλιέργειες με εκτεταμένη χρήση ζιζανιοκτόνου RoundUp, αποδείχτηκε ότι η κατανάλωση του αυξήθηκε κατά 50%. Για αυτόν τον λόγο άλλωστε, η Monsanto ζήτησε να αυξηθούν κατά 200 φορές τα όρια υπολειμμάτων glyphosate (συστατικό του RoundUp) που εγκρίνει η FDA ( Food & Drug Association – Ένωση Τροφίμων & Φαρμάκων, Αμερική), στην γενετικά τροποποιημένη RoundUp ready σόγια που προωθεί.

Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τα εντομοκτόνα. Μεταλλαγμένες ποικιλίες πατάτας καλαμποκιού και βαμβακιού, παράγουν συνεχώς την εντομοκτόνα ουσία δ-ενδοτοξίνη του βακίλου Θουριγγίας. Η συνεχής έκκριση της εντομοκτόνου ουσίας και η παρουσία της σε όλους τους ιστούς των γ.τ φυτών, είχε σαν αποτέλεσμα την ανάπτυξη ανθεκτικότητας στα έντομα που προσβάλλουν το καλαμπόκι και το βαμβάκι. Μετά από τρία χρόνια επαφής με τα γ.τ. φυτά, η ανθεκτικότητα στη συγκεκριμένη εντομοκτόνο τοξίνη αυξήθηκε μέχρι και 5.000 φορές, κάτι που δεν είχε παρατηρηθεί μετά από 38 χρόνια χρήσης του φυσικού μικροοργανισμού από βιολογικούς και συμβατικούς καλλιεργητές. Τελικά, η καλλιέργεια μεταλλαγμένων ποικιλιών συνεπάγεται περισσότερα και ισχυρότερα εντομοκτόνα και σαφώς υψηλότερο κόστος.

       Αύξηση της παραγωγής

Είναι όμως αυτό το ερώτημα; Το ερώτημα είναι με ποιες επιπτώσεις και με τι κόστος. Επιπλέον, η αύξηση της παραγωγής καθώς και οι μεγαλύτερες αποδόσεις ανά στρέμμα αυτόματα σημαίνουν υπερπαραγωγή και πτώση της τιμής του προϊόντος. Έτσι, ενώ το κόστος παραγωγής έχει αυξηθεί, η τιμή του προϊόντος πέφτει και αγρότες αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την παραγωγή για να μη μείνουν χρεωμένοι.

   Εξάλειψη της πείνας του τρίτου κόσμου

Επιπλέον, ο ισχυρισμός ότι τα γ.τ. προϊόντα και η αύξηση της παραγωγής θα λύσουν το πρόβλημα της πείνας στον τρίτο κόσμο, είναι ένας μύθος. Το πρόβλημα είναι κατασκευασμένο και δημιουργείται από την ασύδοτη εκμετάλλευση των φυσικών πόρων από τις ανεπτυγμένες χώρες. Μια επίσκεψη στις χωματερές, επιβεβαιώνει τον λάθος τρόπο διαχείρισης των χιλιάδων τόνων αγροτικών προϊόντων.

  Η καλλιέργεια μεταλλαγμένων σπόρων και φυτών είναι ασφαλής για το περιβάλλον.

Άλλος ένας κίνδυνος που μπορεί να προκύψει από την καλλιέργεια γ.τ.ο. είναι η επιμόλυνση των γειτονικών χωραφιών, όπου υπάρχουν συμβατικές και βιολογικές καλλιέργειες. Η γύρη των γ.τ. φυτών μεταφέρεται και επιμολύνει άλλα συγγενικά είδη, δημιουργώντας πρόβλημα στην παραγωγή των γειτονικών καλλιεργειών.

Περιβάλλον

Ο «Βιολογικός Καθαρισμός» είναι υπεύθυνος για την αντιμετώπιση του μολυσμένου νερού. Στις ειδικά διαμορφωμένες μονάδες του βιολογικού καθαρισμού το νερό υφίσταται ειδική επεξεργασία με την οποία γίνεται πολύ πιο καθαρό ως ένα βαθμό. Για παράδειγμα, σε μία πόλη τα αστικά λύματα διοχετεύονται στον βιολογικό καθαρισμό από τον οποίο προκύπτει πιο καθαρό νερό που μπορεί να αξιοποιηθεί στα αρδευτικά έργα για γεωργική χρήση. Με αυτόν τον τρόπο γίνεται μία μορφή «ανακύκλωσης» του νερού, κάτι το οποίο ωφελεί κατά πολύ το περιβάλλον.

Επίσης, το θετικό αντίκτυπο της βιοτεχνολογίας στο περιβάλλον συναντούμε και στις πετρελαιοκηλίδες. Οι βιοτεχνολογικοί τρόποι διάσπασης των πετρελαιοκηλίδων έχουν σκοπό να καθαρίσουν τον κόσμο από αυτή τη μαύρη θαλάσσια απειλή. Η επεξεργασία γίνεται με μικροοργανισμούς και οδηγεί τελικά στη διάσπαση του πετρελαίου. Η βιοτεχνολογία καλείται να δώσει ένα τέλος στο μολυσμένο με πετρέλαιο νερό με την κάθαρση του οποίου θα μπορούμε να απολαμβάνουμε καθαρές θάλασσες.

Όλα αυτά θα τα δούμε αναλυτικότερα στις επόμενες σελίδες. Θα μελετήσουμε το βιολογικό καθαρισμό και τη διάσπαση των πετρελαιοκηλίδων και θα δούμε αναλυτικά την επίδραση της βιοτεχνολογίας σε αυτά. Είναι πράγματα πολύ σημαντικά και ενδιαφέροντα, τα οποία θα έπρεπε να απασχολούν όλους όσους οραματίζονται ένα καλύτερο αύριο για τον τόπο μας και τις ζωές όλων.

Εργασία απο:         Μάριο Ιωάννου

Γιώργο Παπαβαρνάβα